นิสัย การล่า ของเสือ อันทรงพลัง ของนักล่าแห่งผืนป่า

การล่า ของเสือ เป็นข้อมูลสำคัญที่ใช้ประเมินสภาพป่า การเปลี่ยนแปลงของประชากรสัตว์ และนำไปสู่แผนการอนุรักษ์ ที่มีความแม่นยำมากขึ้น ปัจจุบันเสือบางชนิดใกล้สูญพันธุ์แล้ว ในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 การประเมินจำนวนเสือโคร่ง มีประชากรประมาณ 100,000 ตัว ปัจจุบันลดลงเหลือประมาณ 3,402-5,140 ตัว ในประเทศไทย มีเสือโคร่งไม่เกิน 250 ตัว (18 ธันวาคม 2009) [1]

การล่าของเสือ มีความสำคัญต่อระบบนิเวศและมนุษย์ คือ ควบคุมประชากรสัตว์กินพืชและสัตว์อื่นๆ ไม่ให้มีจำนวนมากเกินไป ซึ่งจะช่วยรักษาสมดุลของป่า และทำให้ป่ามีความสมบูรณ์ นอกจากนี้ เสือยังเป็นดัชนีชี้วัดความสมบูรณ์ของป่า อีกด้วย

ความสำคัญของการล่าของเสือ แบ่งเป็น 6 ข้อ ดังนี้

1. รักษาสมดุลของระบบนิเวศ การล่าของเสือช่วยควบคุมจำนวนสัตว์กินพืช เช่น กวาง เก้ง หมูป่า ไม่ให้มีจำนวนมากเกินไป หากไม่มีเสือ ป่าอาจถูกทำลายจากการกินพืชมากเกินควร ทำให้ความหลากหลายทางชีวภาพลดลงอย่างรวดเร็ว
2. คัดเลือกตัวที่แข็งแรงในธรรมชาติ เสือมักเลือกเหยื่อที่อ่อนแอ บาดเจ็บ หรือแก่ก่อน ทำให้สัตว์ที่เหลืออยู่ในฝูงมีความแข็งแรงและเพิ่มโอกาสในการสืบพันธุ์ เป็นกลไกทางธรรมชาติที่ช่วยรักษาคุณภาพของประชากรสัตว์ป่า
3. สะท้อนสุขภาพของป่า และความสมบูรณ์ของระบบนิเวศ พื้นที่ที่ยังมีเสืออยู่อย่างต่อเนื่องมักเป็นพื้นที่ที่มีป่าสมบูรณ์ มีเหยื่อเพียงพอ และมีความหลากหลายของสิ่งมีชีวิตสูง เสือจึงถือเป็น ดัชนีบ่งชี้สุขภาพของป่า
4. บทบาทสำคัญในห่วงโซ่อาหารระดับสูงสุด เสือคือผู้ล่าปลายห่วงโซ่อาหาร ดังนั้น การดำรงอยู่ของมันช่วยรักษาโครงสร้างของระบบนิเวศทั้งระบบ หากเสือหายไป จะเกิดการเปลี่ยนแปลงแบบลูกโซ่ ที่ส่งผลเสียถึงทุกระดับ
5. ส่งผลต่อพฤติกรรม ของสัตว์อื่นในพื้นที่ เพียงแค่เสือมีตัวตนในพื้นที่ สัตว์กินพืชก็จะระมัดระวังในการเลือกหากิน ไม่กล้าใช้พื้นที่บางจุดมากเกินไป ช่วยให้พืชบางชนิดได้มีโอกาสเติบโต เพิ่มความสมดุลของการกระจายตัวในป่า
6. มีคุณค่าต่อการศึกษา และการอนุรักษ์ การล่าของเสือเป็นข้อมูลสำคัญที่ใช้ประเมินสภาพป่า การเปลี่ยนแปลงของประชากรสัตว์ และนำไปสู่แผนการอนุรักษ์ที่มีความแม่นยำมากขึ้น