ในโลกที่เต็มไปด้วยความท้าทาย ศิลปะการต่อสู้ แบบไม่ใช้อาวุธ มีทักษะในการป้องกันตัว จึงไม่ใช่แค่เรื่องของกำลังกาย แต่เป็นเรื่องของความมั่นใจ และสติปัญญา และนี่คือเหตุผลที่ศิลปะ การต่อสู้แบบไม่ใช้อาวุธยังคงมีความสำคัญเสมอมา
ศิลปะการต่อสู้แบบไม่ใช้อาวุธ คือ ศาสตร์แห่งการใช้ร่างกาย เป็นเครื่องมือในการต่อสู้ และป้องกันตัว โดยไม่พึ่งพาอาวุธภายนอก แต่ใช้ส่วนต่างๆ ของร่างกาย เช่น หมัด เท้า ศอก เข่า หัวไหล่ รวมถึงทักษะการจับ ทุ่ม ล็อก หรือการเคลื่อนไหว เพื่อหลบหลีกและโต้กลับ จุดมุ่งหมายไม่ใช่เพียง การเอาชนะคู่ต่อสู้ (24 พฤศจิกายน 2024) [1]
แต่ยังรวมถึงการฝึกฝนวินัย ความแข็งแกร่งของร่างกาย และการควบคุมจิตใจ รากฐานของศิลปะ การต่อสู้ลักษณะนี้ ย้อนกลับไปตั้งแต่ยุคโบราณ มนุษย์ใช้มือเปล่า เพื่อป้องกันตัวจากสัตว์และศัตรู ต่อมาถูกพัฒนาให้เป็นระบบ อย่างมวยปล้ำกรีกโบราณ ที่บรรจุในโอลิมปิกตั้งแต่ 708 ปีก่อนคริสตกาล
ศิลปะการต่อสู้ที่เน้น การโจมตี (Striking Arts) ใช้หมัด เท้า ศอก เข่า หรือส่วนต่างๆ ของร่างกาย เป็นอาวุธหลัก เช่น
ผสมทั้งการโจมตี และการจับล็อกเข้าด้วยกัน
มุ่งเน้นการใช้พลัง ของคู่ต่อสู้ มาหักล้าง แทนการโจมตีโดยตรง
ที่มา: การต่อสู้แบบกีฬากับการต่อสู้ป้องกันตัวในชีวิตจริง (19 สิงหาคม 2020) [3]
สรุป ศิลปะการต่อสู้ แบบไม่ใช้อาวุธ โดยรวมแล้ว เป็นเครื่องมือพัฒนากาย ใจ และสังคม ที่ยังคงมีคุณค่า พร้อมกับประโยชน์ต่อชีวิต สมัยใหม่อย่างชัดเจน
เพราะเป็นทักษะ ที่ช่วยในการป้องกันตัว และรับมือกับสถานการณ์ ไม่ปลอดภัยได้จริง การฝึกยังส่งผลดีต่อสุขภาพกายและใจ เสริมความแข็งแรง สมาธิ และความมั่นใจ ในชีวิตประจำวันอีกด้วย
ศิลปะการต่อสู้แบบไร้อาวุธ ปรับตัวเข้ากับยุคใหม่ ด้วยการนำมาประยุกต์ เป็นกีฬาแข่งขันสากล และฟิตเนสเพื่อสุขภาพ มีการใช้เทคโนโลยี เช่น คลิปสอนออนไลน์ แอปพลิเคชัน และเวทีเสมือนจริง ช่วยให้เข้าถึงการเรียนรู้ได้ง่ายขึ้น
