หนุ่มเลือดเย็น แห่งแดนเขียว เจสัน เททัม (Jayson Tatum) ในยุคที่ซูเปอร์สตาร์หลายคน แสดงความเป็นผู้นำผ่านคำพูด หรือโซเชียลมีเดีย เททัมเลือกที่จะนิ่ง และพิสูจน์ตัวเองในสนามแทน เขาไม่ต้องประกาศอะไร แต่เมื่อเกมเข้าสู่จุดตึง เขาจะอยู่ตรงนั้น ราวกับเตรียมตัวมา เพื่อช่วงเวลานั้นโดยเฉพาะ
หนุ่มเลือดเย็น แห่งแดนเขียว เจสัน เททัมไม่ใช่ผู้เล่น ที่พูดเยอะ ไม่ใช่คนที่เรียกความสนใจจากสื่อ หรือห้องล็อกเกอร์ แต่สิ่งที่เขาทำ คือการฝึกซ้อม ที่ไม่เคยขาด การตัดสินใจในเกมใหญ่ การไม่หลุดโฟกัส ในช่วงเวลาที่กดดัน กลับกลายเป็นภาษาของการเป็น “ผู้นำ” ที่ชัดเจนยิ่งกว่าคำพูดใด
ในฤดูกาล 2023-24 เขาพาเซลติกส์ครองอันดับ 1 ของลีก ด้วยฟอร์มที่นิ่งเสมอ ยืนระยะได้ทั้งปี และพร้อมรับแรงปะทะ จากเกมใหญ่ๆ แบบไม่มีอาการเป๋ [1]
นี่คือผู้นำที่ไม่ต้องประกาศ แต่ทำให้เพื่อนร่วมทีม รู้โดยอัตโนมัติว่า เขาคือเสาหลัก เขาไม่ต้องเดินนำหน้าเสมอ แต่ทุกคนจะรู้เสมอว่า เขาเป็นคนที่ทีมต้องหันไปหา
ความนิ่งของเททัม มักถูกเข้าใจผิดว่าเฉยชา หรือขาดพลัง แต่ในความเป็นจริง นั่นคือหนึ่งในอาวุธ ที่อันตรายที่สุดในเกมระดับสูง มันคือความสามารถในการ “ควบคุมอารมณ์” ท่ามกลางความปั่นป่วน ความสามารถในการตัดสินใจ ที่แม่นยำ ในวินาทีที่คนอื่นตื่นตระหนก ดังนั้นความนิ่งไม่ใช่จุดอ่อนของเขา
ย้อนกลับไปในเกมใหญ่ Game 6 ปี 2022 ที่เขากด 46 แต้มใส่ Bucks และ Game 7 ปีถัดมา ที่เขาทำลาย Sixers ด้วยความเยือกเย็น ราวกับน้ำแข็ง ขณะที่สนามลุกเป็นไฟ เททัมกลับเป็นเหมือนคนที่แยกตัว ออกจากแรงกดดัน และคุมจังหวะของเกม เหมือนกัปตัน ที่ไม่ยอมปล่อยมือจากพวงมาลัย [2]
เขาไม่ตะโกน แต่เขาทำแต้ม ไม่ทำหน้าดุแต่คุมเกม ไม่ปลุกใจด้วยคำพูด แต่เปลี่ยนอุณหภูมิของทั้งสนาม ด้วยการลงมือทำ และนั่นคือสิ่งที่คู่แข่งรู้สึกได้เสมอ ความนิ่งของเขา ไม่ใช่ความเฉย แต่คือจุดที่ทุกจังหวะรอบตัว เริ่มช้าลง และนั่นแปลว่า มันได้กลายเป็นเกมของเททัมไปแล้ว
เขาไม่ได้มา จากโลกคู่ขนาน ไม่ได้วูบวาบแบบ Luka Dončić ที่สร้างไฮไลต์ได้ทุกครั้ง ที่จับบอล ไม่ได้มีความปั่นป่วน ที่เร้าอารมณ์แบบ Jimmy Butler ที่เปลี่ยนเกม ด้วยพลังจิตใจ แต่สิ่งที่เขามี คือความมั่นคง ที่ไม่หวือหวาแต่ “ไม่มีรอยรั่ว” และไม่มีเกมไหน ที่เขาเล่นแย่จนทีมต้องกังวล
เททัมแบกทีมด้วย “ความเสถียร” ไม่ใช่ด้วยการเล่นแบบพาดหัวข่าว แต่ด้วยการเป็นคนที่ทำหน้าที่ของตัวเอง ได้ทุกคืนอย่างนิ่งที่สุด และมีประสิทธิภาพที่สุด ในเส้นทางลุ้นแชมป์ ที่ต้องใช้ทั้งพลัง ทั้งสมาธิ และการยืนระยะ ความเสถียรแบบนี้ คือสิ่งที่บอสตัน เซลติกส์ ต้องการมากที่สุด
หลายคนมองว่าเจสัน เททัมคือผู้เล่นพรสวรรค์สูง ที่ได้เล่นในแฟรนไชส์ระดับตำนาน แต่สิ่งที่คนไม่ค่อยพูดถึงคือ “แรงกดดันระดับมหาศาล” ที่มาพร้อมเสื้อตัวนี้
การเป็นผู้นำทีมบอสตัน เซลติกส์ (Boston Celtics) ไม่ได้หมายถึงแค่การเป็นผู้เล่นดี แต่มันหมายถึง การถูกเปรียบเทียบกับแลร์รี เบิร์ด (Larry Bird), พอล เพียร์ซ (Paul Pierce), และแม้กระทั่งกับยุค Big Three ในช่วงปี 2008
เททัมไม่ได้หลีกเลี่ยง การเปรียบเทียบนั้น เขาเผชิญหน้ากับมันทุกคืน และยังคงเล่นด้วยฟอร์ม ที่ยืนระยะ เขาไม่ได้พยายามทำลายอดีต แต่พยายาม “ทำให้เสื้อเขียว กลับมามีน้ำหนัก” โดยไม่ต้องเปลี่ยนอะไรเลย นอกจากการเล่นของเขาเอง [3]
สิ่งที่น่าเรียนรู้ จากเจสัน เททัมไม่ใช่แค่สเต็ปยูโร หรือจัมเปอร์มุมขวา แต่คือการนิ่งให้เป็น และปล่อยให้ฟอร์มในสนาม พูดแทนคำพูดอธิบาย
หนุ่มเลือดเย็น แห่งแดนเขียว ในฤดูกาล 2024-25 คือจุดทดสอบครั้งใหม่ เททัมต้องพิสูจน์ว่าเขา ไม่ใช่แค่ All-Star แต่คือผู้นำทีม ที่พร้อมนำเซลติกส์ ขึ้นไปคว้าแชมป์อีกครั้ง ในรอบกว่า 15 ปี
ทีมที่มีคริสแต็ปส์ ปอร์ซินกิส (Kristaps Porzingis), จรู ฮอลิเดย์ (Jrue Holiday) และเจย์เลน บราวน์ (Jaylen Brown) คือขุมกำลังพร้อมรบ แต่หัวใจของทีม ผู้เล่นที่ต้องนิ่งที่สุด เมื่อลูกบาสอยู่ในอากาศ ยังคงเป็นเจสัน เททัมเสมอ
นี่อาจไม่ใช่ปีที่เจสัน เททัมพูดเยอะ แต่มันอาจเป็นปีที่เขา ชนะทุกอย่าง โดยไม่ต้องพูดอะไรเลย
ท้ายที่สุด ผู้นำอย่างเจสัน เททัมไม่ใช่คนที่จะยืนขึ้น เพื่อเรียกเสียงปรบมือ แต่เขาเป็นคนที่เดินเข้าไปในเพลย์สำคัญ และจบมันด้วยความเยือกเย็นเสมอ เขาอาจไม่ดังกึกก้องแบบเลอบรอน เจมส์ หรือสตีเฟน เคอร์รีแต่ในสายตาคนที่เฝ้าดู เขาคือบทเรียนว่าความนิ่ง และความมั่นคง คือภาษาของผู้นำที่แท้จริง
การเป็นผู้นำของแฟรนไชส์ ที่เต็มไปด้วยตำนานอย่างเซลติกส์ มาพร้อมความคาดหวังมหาศาล เททัมไม่ได้หลีกเลี่ยงสิ่งนี้ แต่เลือกเผชิญหน้า ด้วยฟอร์มที่มั่นคง และพยายามทำให้เสื้อตัวนี้ กลับมามีน้ำหนักผ่านผลงานที่สม่ำเสมอ แทนคำพูด
ฤดูกาล 2024-25 คือบทพิสูจน์ว่าเขา ไม่ใช่แค่ All-Star แต่เป็นผู้นำ ที่พร้อมพาทีมคว้าแชมป์ และเปลี่ยนคำวิจารณ์ ให้กลายเป็นคำยอมรับ
